“Liefde en dankbaarheid vormen de hoekstenen van een gelukkig leven”
DIKSMUIDE – Met dertien liedjes van eigen hand, brengt Claude Vindevogel zijn eerste album uit. Muziek beweegt als een rode draad doorheen het leven van de 53 jarige singer songwriter uit het West-Vlaamse Diksmuide. Zijn muzikale carrière kreeg afgelopen zomer een duw in de rug met een optreden tijdens de opnames van Ment-TV. “Mijn huis” werd ondertussen meer dan 48.000 keer gestreamd.
Dertien liedjes over het leven, de liefde en de dood, dat is kort samengevat de inhoud van het album “laat ons elkander weer beminnen”. “Ik zing over herkenbare dingen,” vertelt de 53 jarige Diksmuideling. “Liefde is de drijfveer van het leven, maar afscheid nemen is een onvermijdelijk gegeven. Ik heb honderden begrafenissen muzikaal opgeluisterd. Telkens kom je dichtbij de mensen, die een groot verdriet beleven. Zelf ben ik er ook niet van gespaard gebleven en heb mijn vader veel te vroeg verloren. Ook het verlies van mijn moeder tijdens corona heeft diepe wonden geslagen.”
“De titel van het album verwijst ook naar de hedendaagse wereld, die helemaal ontspoort. Niet alleen op vlak van oorlog, maar ook de gezondheid van onze planeet. We zijn niet in staat om onze planeet te redden voor de volgende generaties en zien nu al alle gevolgen van de klimaatverandering. Ondertussen blijft zwerfvuil overal aanwezig. Het zijn van die dingen, die mij enorm kunnen ergeren.”
“Weet je nog” is de tweede single uit het album dat wordt uitgebracht. “Het liedje gaat over het leven in de jeugd, vanaf de eerste kreten tot de eerste liefde en hoe belangrijk het is om tijdens deze periode van het leven, de liefde te krijgen, die je nodig hebt om zelf sterk door het leven te gaan. Vaak zijn er nieuwsberichten om kinderen, die het helemaal niet goed hebben, geconfronteerd worden met drugs of problemen kennen op school, tijdens de studies, of de prille liefde. Het is altijd belangrijk om terug te vallen op een warm nest in jouw eigen omgeving. Niet alleen als je heel klein bent, maar ook als je wat ouder wordt en zelf stappen begint te zetten doorheen het leven. Ik heb mijn vader vroeg verloren en dan mis je toch wel iemand, die je met raad en daad bijstaat doorheen het leven. Het gevoel van kunnen “thuiskomen” is altijd belangrijk, in welke fase van het leven ook. Iemand die eenzaam is, niemand kent om over de dagdagelijkse dingen of problemen te praten, kan moeilijk het geluk ervaren. Met “Weet je nog” probeer ik te vertalen wat hopelijk veel mensen ervaren: het belang van een warme thuis, of zelf ervoor te zorgen, dat een kind altijd thuis kan komen en in de beste omstandigheden mag opgroeien en altijd openlijk kan praten over de dingen die dwars zitten.
