Een ballad geschreven ter ere van de Oma van Mark. Op 12-jarige leeftijd werd de oma van Mark getroffen door Alzheimer. Een ziekte waar veel Nederlanders door worden getroffen. Zo zag Mark zijn oma langzaam achteruitgaan, waarbij oma hem op een gegeven moment niet meer herkende, wat hem pijn deed. Mark fietste desalniettemin regelmatig op de fiets langs bij oma om zijn liefde te geven. Af en toe een glimlach op het gezicht van oma en een blik van korte herkenning gaf hierbij hoop en voldoening. Omdat de ‘lievelings’ oma, zoals Mark dat zelf zegt, diep in zijn hart is opgenomen, vind hij dit een mooi eerbetoon voor haar. Een nummer wat velen die met een dierbare hetzelfde meemaken of hebben meegemaakt zal aangrijpen.
Met dank aan: Annerike van de Straat
